Zarówno polecenia wykonywane przez grupę uczniów, jak i ich indywidualna praca mają swoje zalety. Należy dostosować rodzaj zadania do formy jego realizacji. Nauczyciel zawsze bierze również pod uwagę kwestię dyscypliny i utrzymania koncentracji poprzez zmianę rytmu lekcji. W pewnych momentach klasę warto zaktywizować poprzez wspólną pracę, w innych natomiast potrzebne jest skupienie uwagi i wyciszenie. Uczniowie chętnie biorą udział w dyskusji (np. oksfordzkiej) czy burzy mózgów. Te metody pozwalają dojść do interesujących wniosków, ponieważ na bazie podstawowych informacji uczniowie sami dochodzą do konkluzji. Przykładowo na historii łatwo rozumieć w ten sposób przyczyny pewnego wydarzenia, natomiast na biologii – zrozumieć dany proces.

W grupie lub samodzielnie uczniowie przygotowują się również w domach, szczególnie przed egzaminami. Młodzi ludzie wzajemnie sobie pomagają – kolega wyjaśnia drugiemu to, co przychodzi mu łatwiej, w zamian za wsparcie w innej dziedzinie. Kontakt i rozmowa z rówieśnikami pozwala również wychwycić ewentualne braki i na przykładzie wypowiedzi innych uzupełnić je. Postawa kolegów może działać mobilizująco. Referaty lub prezentacje wygłaszane są często przez kilka osób, tym samym najlepiej wspólnie je opracowywać.

Jednakże niekiedy zadania albo sprawdziany wymagają skupienia i spokojnego przygotowania się. To dotyczy wykonywania ćwiczeń, których opanowanie wymaga powtarzania i wyuczonych schematów (np. w przypadku nauki języków lub przedmiotów ścisłych).