U dzieci z zaburzeniem poznawczym, zwanym dysleksją rozwojową, występują trudności w nauce pisania i czytania. Warto jednak wiedzieć, że rozwój intelektualny takich dzieci przebiega prawidłowo, nie cierpią one na choroby o podłożu neurologicznym, na równych prawach uczestniczą w zajęciach lekcyjnych oraz otrzymują należyte wsparcie ze strony rodziny i szkoły. W Polsce szkoła, przedszkole, poradnie o charakterze pedagogicznym i psychologicznym są zobowiązane do udzielenia pomocy dyslektykom. Tego rodzaju zaburzenia nie sposób wyleczyć, można jednak funkcjonować z nim normalnie dzięki wypracowaniu pewnych sposobów postępowania, w czym pomagają zajęcia kompensacyjno-korekcyjne. Zastosowanie właściwej terapii pedagogicznej powinno nastąpić w jak najmłodszym wieku, dlatego bardzo duże znaczenie ma wczesne rozpoznanie dolegliwości oraz postawienie diagnozy.

Możemy wyróżnić szereg rodzajów dysleksji. Jedna z jej odmian również nosi nazwę dysleksji – odnosi się do trudności związanych z czytaniem. Dysgrafia polega na tym, że dziecko pisze w nieestetyczny i nieprzejrzysty sposób. Dyskalkulia oznacza występowanie problemów z rozwiązywaniem podstawowych zadań w zakresie matematyki. Osoba ze stwierdzoną dysortografią popełnia błędy ortograficzne, mimo że zna zasady poprawnej pisowni. Rzadko występuje dysfonia – w tym przypadku dyslektyk mówi zbyt cicho i w sposób niezrozumiały.